ورود / ثبتنام
هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
مباحث هستی‌شناسی و انسان‌شناسی از مبحث شناخت وام می‌گیرند و با روشن شدن مبحث شناخت (معرفت‌شناسی)، هستی‌شناسی و انسان‌شناسی نیز بهتر دانسته و فهمیده می‌شود. تصور هستی بدیهی‌ترین تصور ذهن انسان است، به‌طوری‌که هیچ معنایی پیش از بودن قابل تصور و انطباق با مصداقی نیست. وقتی کسی می‌گوید من هستم، با تصور من، هستی خود را تصور کرده که معنای هستی در آن مستتر و مقدم است. معنای هستی در عین اینکه حسب مصادیق عینی در خارج ذهن بداهت کامل دارد اما تعریف آن در نهایت پنهانی و در ابهام است و نمی‌توان بودن را تعریف مشخصی کرد. بودن از نقیضش نبودن (عدم) شناخته می‌شود. مرحوم حاجی سبزواری در منظومه درباره وجود و هستی می‌فرماید: «مفهومه من اعرف الاشیاء»، «وکنهه فی غایه الخفاء.»
